Po raz pierwszy na pomysł skonstruowania sztucznej inteligencji wpadł w 1955r. niejaki John McCarthy, który pomyślał o skonstruowaniu maszyny, która przypominałaby ludzkie przejawy inteligencji.
Pierwsze laboratorium SI na Uniwersytecie Carnegie Mellon powstało w latach 50. XX w., założone przez Allena Newella i Herberta Simona. Później powstało laboratorium Massachusetts Institute of Technology, założone przez Johna McCarthy'ego.
Nie słusznie nadano tej nauce miano sztucznej, gdyż można powiedzieć ze sieć neuronowa jest podzbiorem SI. Mianem SI (AI) określa się programy naśladujące (programowo lub sprzętowo) modele matematyczne, które przetwarzałyby informacje złożone z połączonych ze sobą wielu neuronów, odwzorowujących naturalne działania struktur mózgowych.
Są dwa podstawowe podejścia do pracy nad SI. Pierwsze to tworzenie modeli matematyczno-logicznych, rozważanie i implementowanie problemów w postaci problemów komputerowych.
Miałyby one realizować funkcje uważane za składowe inteligencji. Jest to podejście symboliczne, które obejmuje takie funkcje jak, np. wnioskowania na podstawie zdobytych doświadczeń. Drugie to także podejście symboliczne lecz mające na celu tworzenie programów czy struktur "samouczących się", opierających się na modelach sieci neuronowej i sieci asocjacyjnych oraz opracowanie procedur "uczenia" takich programów podstawowych czynności, np. odpowiadanie na pytania.